22-07-2014 Roquefort - Mont-de-Marsan

Mijn kuiten voelen vanmorgen stijf, een heel klein beetje van het lopen en heel veel van de muggenbulten.
Het is nog wat mistig als ik om half negen vertrek. Het gaat in een lange boog omhoog Roquefort uit en eenmaal "boven" blijft het de hele dag vlak. Wat ik gisteren tekort ben gekomen, wordt vandaag helemaal goed gemaakt. De route voert over een soort van heidevelden en vliegdennen voor productie hout en over hele stille landweggetjes. Net als je denkt dat je alleen op de wereld bent, zie je plotseling weer een huis tussen de bomen. Maar of ik er zou willen wonen?
Op 1/3 van de route kom ik in een dorpje waar de epicerie La Coeur des Landes (want ik heb ondertussen de Gironde achter me gelaten) open is en ik drink er een bakje koffie.
Een eind verder kom ik langs een muur van een oprijlaan waarin een grote schelp met een knop "poussez fort" en warempel, er komt heerlijk koud eau potable uit.
Op 2/3 van de route in Bougue liggen 4 pelgrims in de schaduw van de kerk een dutje te doen, onder hen inderdaad Gosse en Gryt uit Friesland die ik thuis al op internet heb gevolgd en die in Pondaurat ook net voor mij moeten hebben gelopen. Omdat ik hier nog wat wil eten en veel zaken om half twee dichtgaan, blijft het bij een kort praatje.
De laatste 8 km. gaan over de Voie Verte de Marsan, ook een vroegere spoorlijn en helemaal onder de bomen en dus in de schaduw want het is ondertussen zo'n 25 graden.
Als ik Mont-de-Marsan binnenloop (een vrij grote stad en mede bekend om zijn arena voor stierengevechten), roept een buschauffeur: "St. Jacques, par la" en wijst net de andere kant uit dan ik loop. Ik roep terug: "Merci, mais Hotel La Gare c'est la" want ik heb net ontdekt waar dat ligt (en net als bij ons Zum Bahnhof, vlak bij het station!).

Vandaag 25 km.